بررسی برهمکنش آللوپاتی گندم (Triticum aestivum) و چاودار (Secal cereale)

خلاصه مقالات دومین همایش علوم علف های هرز

 بررسی برهمکنش آللوپاتی گندم (Triticum aestivum)  و چاودار Secal cereale))

فریبا میقانی1، محمدرضا لبافی1،‌ اسداله حجازی2، حمیده خلج2، محمدعلی باغستانی1، ایرج اله دادی2

1 بخش تحقیقات علفهای‌هرز، موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، 2گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

چکیده:

علف‌های‌هرز از عوامل عمده کاهش ارزش کمی و کیفی محصولات کشاورزی هستند. روش‌های مختلفی برای کنترل با علف‌های‌هرز توصیه می‌شود. از جمله ‌این روش‌ها، استفاده از گیاهان پوششی و آللوپاتی می‌باشد. به منظور بررسی برهمکنش آللوپاتی ارقام گندم (شیراز، طبسی، روشن، نیک نژاد) و اثر تاریخ کاشت چاودار (کشت تاخیری، کشت همزمان) بر رشد اولیه چاودار و گندم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه انجام شد. برطبق نتایج بدست آمده کشت همزمان گندم و چاودار موجب کاهش معنی دار طول ساقه و طول کل گندم نسبت به شاهد و کشت تاخیری گردید که علت آن را می­توان 1- تبدیل آللوکمیکال ها در کشت تاخیری 2- اثر آللوکمیکال ها بر گندم و کاهش تولید آن در هفته دوم دانست. با توجه به نتایج بدست آمده بهترین زمان کاشت، کشت همزمان چاودار و گندم می باشد. البته با کاشت همزمان تعداد و سطح برگ چاودار نسبت به کشت تاخیری افزایش می یابد که احتمالا به علت فضای کافی و عدم سایه افکنی در کشت همزمان است. رقم روشن بیشترین بازدارندگی رشد چاودار را در بین ارقام گندم موجب شد اما چاودار اثر متفاوتی بر صفات مورد بررسی ارقام گندم نداشت.

واژه های کلیدی: آللوپاتی،گندم، چاودار، زمان کاشت، مدیریت علف هرز

برای دریافت متن کامل مقاله کلیک کنید